Z Lijiang udałem się na jednodniową wycieczkę do Wąwozu Skaczącego Tygrysa (chiń. upr.: 虎跳峡; pinyin: Hǔtiào Xiá). Jest to kanion na rzece Jangcy, jeden z najgłębszych na świecie (blisko 4 tys m. przewyższenia). Położony 60 km na północ od miasta Lijiang. Znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO i jest celem licznych wycieczek. Standardowo ambitni turyści wybierają się tam na 2-3 dniowe trekkingi. Niestety ale nie byłem na to przygotowany – nie miałem odpowiedniego obuwia do chodzenia po górach a wspomniany trekking na górę i w dół wąwozu nie należy do najłatwiejszych. Chcąc choć troszkę posmakować tego miejsca wybrałem opcję jednodniową czyli dojazd autobusem do początku wąwozu, tam przesiadka do busika (zbyt wąska droga dla autobusów), który zawiózł nas mniej więcej do połowy wąwozu. Z tego miejsce było około godziny zejścia na samo dno i powrotna wspinaczka do busa. Poniżej fotorelacja z tego pięknego miejsca.
Yunnan
Naxi – mieszkańcy Lijiang i okolic
Było już sporo o Lijang teraz słów parę o jego mieszkańcach.
Tereny te są zamieszkałe przez ludność Naxi (chin.: 纳西族, Nàxī zú). Jest to grupa etniczna zamieszkująca przedgórze Himalajów na terenie prowincji Junnan (głównie powiat autonomiczny Yulong i obszar Lijiang) oraz południowo-zachodnią część Syczuanu. Uważa się, że Naxi pochodzą z Tybetu i jeszcze do niedawna utrzymywali się ze szlaków wiodących stamtąd do Indii i Chin.
Naxi są zaliczani do 55 oficjalnych mniejszości etnicznych zamieszkujących Chińską Republikę Ludową. Jako ich podgrupę zalicza się mniejszość Mosuo, chociaż zdaniem antropologów ze względu na obyczaje jest ona wyraźnie odrębna od Naxi. Obecnie ich populacja wynosi ok. 278 tys.
Pałac w Lijiang
Kłopoty z dyskiem oraz natłok innych zajęć spowodowały, że nic ostatnio nie dodawałem. Ale już dziś wracam do pisania. Nie udało mi się znaleźć wiele informacji na temat pałacu królewskiego w Lijiang więc będą głównie zdjęcia.
Sam pałac składa się z kliku(kilkunastu budynków). Został niedawno odrestaurowany więc wszystko jeszcze lśni od nowości.
黑龙潭公园 – Park Stawu Czarnego Smoka
Park Stawu Czarnego Smoka położony jest na północnych krańcach Lijiang. Roztacza się stąd wspaniały widok na masyw Śnieżnej Góry Nefrytowego Smoka (Yulong Xueshan 玉龙雪山) liczącej 4506 m.n.p.m. Widok ten uznawany jest za jeden z najpiękniejszych w całych Chinach. Ciężko się z tym nie zgodzić.
Dachy Lijiang
Lijiang to nie tylko wąskie brukowane uliczki ale także piękne dachy. Ich niezwykłość ukazuje się gdy wyjdzie się troszkę ponad poziom ulicy.
Wąskie uliczki Lijiang
Do Lijiang dotarłem z Guilin samolotem. To co się jako pierwsze rzuciło w oczy to ciepło i słońce mimo, że byłem na 2 tys. m. O Lijiang:
Stare miasto w Lijiang jest labiryntem wąskich uliczek i kanałów. Ulice wyłożone są kostką brukową, zaś nad kanałami poprzerzucano kamienne mosty. Żywe są tu też wielowiekowe tradycje – w końcu marca lub na początku kwietnia odbywają się tu obchody tradycyjnego Święta Urodzaju, zaś w lipcu Święta Pochodni. W 1997 roku organizacja UNESCO wpisała zabytkowe dzielnice Lijiang na listę światowego dziedzictwa kultury.
Tu zaczęły się problemy bo mimo, że znałem nazwę hostelu,adres, miałem napisane jak dojść to… nie mogłem tam trafić. Uliczki są tak wąskie i mają skomplikowaną numerację, że nawet okoliczni mieszkańcy nie wiedzieli gdzie to jest. W związku z tym zatrzymałem się w innym hostelu, który był po drodze.